Op de basisschool was ik met 2 houten benen niet in staat om een bal lang hoog te houden ondanks dat sporten en presteren in mijn karakter zit.
Om een vorm van discipline bij te brengen en gezond met mijn lichaam bezig te zijn introduceerde mijn ouders mij met Jiu-Jitsu, daar maakte ik al snel grote stappen en mijn passie om te verbeteren was daar al snel te zien. Het maakte mij niet uit of iemand een bruine of zwarte band had, ik wilde winnen en gaf niet op. Fast forward is er van de lenigheid en souplesse niet veel meer over, maar mijn drive om beter te zijn dan gisteren blijft iets waar ik dagelijks mee bezig ben.
Toen ik 17 was werd ik voor het eerst voorgesteld aan de gewichten, een oom van een vriend van mij had een bankdruk bankje en wat gewichten in z’n schuur staan. Die maat van me bankdrukte natuurlijk nog meer dan mij, dat moest ik ook kunnen of zelfs eigenlijk nog meer. Vanaf dat moment was trainen met gewichten helemaal mijn ding en kort erop volgend ben ik in de sportschool beland.
Als je iets leuk vind dan wil je ook de ins en outs weten, hoe meer kennis je hebt van zaken hoe meer je dit kunt toepassen in je leven. Toen ik net begon woog ik circa 65-70 kg op mijn “top” heb ik zelfs 120+ gewogen, inmiddels kan ik zeggen dat meer niet altijd beter is. Dat is het ook met kennis, soms wil of kan je het niet zien en leer je het pas later. Trail en error noemen ze dat dan.
In 2009 deed ik aan m’n eerste wedstrijd mee, ik werd ziek tijdens het laden. Niet gek als je ineens van wat rijst en kipfilet naar hele bakken ovenfrites met biefstuk gaat, mijn maag draaide om en ondanks dat ik zo ziek als een hond was ben ik toch naar de wedstrijd gegaan. Ik stond er maar daar was alles mee gezegd. Ik kan de terugweg nog steeds herinneren, ondanks dat het een uurtje rijden was leek er geen einde aan te komen. Beloofde mezelf nooit meer een wedstrijd te doen en me te focussen op wat ik leuk vind, trainen.
Toen er in 2015 een vriend van me iemand had meegenomen naar de gym om te trainen(die ook al een aantal wedstrijden had gedaan) een weddenschap met mij maakte omdat die onder de indruk was van mijn fysiek. Als ik 150 likes heb op een foto van jou dan doe je mee aan een wedstrijd. Prima dacht ik, gaat je toch niet lukken. De likes gingen er dik overheen en ik moest aan de bak, een coach gezocht en gas erop. Dat resulteerde in een 2e plaats op de JBC, 1ste op Open Rotterdamse en 3e op het Nederlands Kampioenschap. Dit smaakte natuurlijk naar meer!
Gaandeweg om meer kennis te verkrijgen en nog beter te worden heb ik met verschillende coaches gewerkt, helaas zijn sommigen er niet meer en is er een deel van die kennis verloren gegaan. Als je het hebt over conditionering op een wedstrijd dan kan je Matt Porter niet vergeten, dan heb ik het niet over wat abs en wat veins maar shredded glutes en peeled inside out. De heftigste prep die ik ooit heb gehad. Welke resulteerde in winst op Europese Kampioenschappen in Litouwen waar ik 1ste werd in de super zwaargewichten. Op het gebied van gezondheid en training was John Meadows op een heel ander niveau, met minimale middelen een maximaal resultaat bereiken. Je trainingsintensiteit op een ander niveau brengen “go complete ape shit”, “drop set of death”. Als je die termen echt kent dan weet je dat je lijkbleek naar buiten liep (als je dat nog kon) na je training. Voor de huidige prep waar ik nu in zit heb ik gekozen om samen te werken met Austin Sims, welke de bovenstaande allemaal combineert in een nieuwe verse aanpak.
Mijn doel is nu ook niet meer om de grootste te zijn maar wel de beste versie van mezelf.Dat zou jou doel ook moeten zijn, niet alleen voor jezelf maar juist ook voor de mensen om je heen. Een goed voorbeeld doet volgen en ik kan inmiddels wel zeggen dat als je de juiste mensen om je heen hebt, je hier heel veel voor terug krijgt. Sterker nog, je kan daardoor dingen doen die je anders nooit zou kunnen bereiken. Geven is dan misschien nog wel belangrijker als krijgen.
